Είναι ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος από το 1976 και μέλος του πρακτορείου Magnum από το 1990. Αφιέρωσε τον εαυτό του στα μακροπρόθεσμα έργα και την πολιτισμική ταυτότητα, μνήμη και μετανάστευση από διαφορετικές κοινωνίες. Από το 1982 έως το 1984, δούλεψε ταυτόχρονα σε ένα project για αυτοκινητόδρομους, υποστηριζόμενος από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού και ένα project που αφορά στις προκλήσεις της ολοκλήρωσης που αντιμετωπίζουν νέοι μετανάστες στις βόρειες γειτονιές της Μασσαλίας.
Επίσης, το 1982 βυθίστηκε στον βίαιο κόσμο της αστυνομίας και της μαφίας – Camorra – της Νεάπολης, που είχε σαν αποτέλεσμα ένα βιβλίο και ένα κείμενο εμπνευσμένο από τις κινηματογραφικές του εικόνες. Το 1987, αφού εργάστηκε για επτά χρόνια σε ένα προσωπικό έργο για την Εβραϊκή ταυτότητα, δημοσίευσε το δεύτερο βιβλίο του, Enquête d’Identité ou Un Juif à la recherche de sa mémoire. Το 1989 η ιστορία του πάνω στα γεγονότα της πλατείας Tiananmen του Πεκίνου εκδόθηκε διεθνώς. Εκείνο το χρόνο, βραβεύτηκε για το συνολικό του έργο με το Prix Niepce.
Για τα επόμενα έξι χρόνια ο Patrick Zachmann συνέχισε την έρευνά του στην Κινεζική διασπορά ανά τον κόσμο, με αποτέλεσμα την έκδοση του φημισμένου βιβλίου W., ou L’Œil d’un Long Nez το 1995, το οποίο συνοδεύτηκε από μια περιοδεύουσα έκθεση σε δέκα χώρες της Ασίας και της Ευρώπης. Ανάμεσα στο 1996 και το 1998, σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους La Mémoire de Mon Père, ακολουθούμενη από την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους Allers-retour: Journal d’un Photographe, για την εξαφάνιση των ιχνών της μνήμης, κυρίως στη Χιλή.
Το 2006, ξεκίνησε ένα νέο έργο, το Confusions Chinoises, για το οποίο παρέλαβε μία δωρεά από το French Fine Arts Delegation (DAP). Επίσης, παρέδωσε μαθήματα στην Εθνική Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών στο Παρίσι και στο Ανώτατο Ινστιτούτο Φωτογραφίας και Επικοινωνίας στη Ρώμη.
Από το 2006 μέχρι το 2008, σκηνοθέτησε την ταινία Bar Centre des Autocars για την μοίρα δέκα νέων ανθρώπων, τους οποίους ήξερε και είχε φωτογραφίσει είκοσι χρόνια πριν, από τις φτωχότερες γειτονιές της Μασσαλίας. Τον Μάιο του 2009 στο Cité d’Histoire de l’Immigration in Paris παρουσίασε ολόκληρο το έργο του, το οποίο εκτείνεται σε είκοσι πέντε χρόνια, για την μετανάστευση και τα προάστια.